[pukhto]

له هغې ورځې کله چې ژوند رامنځ ته شي ضرورت رامنځ ته شي، طبعیت ژوند ته د دوام ورکونې ښکاره بېلګې لري، چې هوا، اوبه، خاوره… خو هغه ډېر څه په

ځان کې پټ کړي وي، کله چې انسانان د ژوند د اړينو ضرورتونو د رفع کوشش کوي نوي څه رامنځ ته کېږي، سم یا ناسم.

سم فطرت ګرځي او ناسم    زدکړه  رامنځ ته کړي!

زدکړه فکر ته اړه ده او هر انسان د فکر لرونکی دی!

زدکړه لایتناهي ده، له زانګو نه تر ګوره پورې زدکړه. نو د دې خو معنی دا شوه چې د ژوند زدکړه، د ځان زدکړه!

هر چا چې ژوند کړی، زدکړه یې کړې!

پر زدکړې به ځان جوړونه رامنځ ته کوو!

کله چې په لیک لوست و پوهېدو،  زدکړه له ښوونکي او ښوونځي سره شلوی شوو،  ځکه نور باید له کتابه زدکړه وشي،  کتاب ښه لارښوونکی دی.

انسانان بېلې زدکړې کوي، خو یوه  زدکړه چې ټول یې باید وکړي، د ځان  زدکړه ده.

تر هغې چې مو ځان نه وي پېژندلی،  نورې زدکړې بې ګټې دي.

هغه فکر چې ته يې لرې تاته زدکړه درکوونکی دی!

څه ويني؟ څه کوې؟ نتيجه يې څه ده؟

زدکړه د څه لپاره؟ ددې لپاره چې ژوند جوړ کړو! ژوند جوړونه څوک رامنځ ته کوي؟ ته او تاته ژوند درکوونکی!

یا په هغه څه چې نه پوهېږو، ځان پرې پوی کړو!

په خپله پوهه کار کول تر هر څه مهم دي، کله چې  زه څومره وپوهېږم، هغومره به وکړی شم، که يو څه د چا یاد وي خو کړي يې نه وي، ستونزه ده! پوهېدل او

کول په ګډه سره کولای شي موږ ته نوي څه رازده کړي.

هغه لار چې ورځو پرې،  دې ته اړتيا لري چې پرې وپوهېږو او په کومه چې پوهېږو باید پرې لاړ شو!

انسان چې هر کار کوي د اجورې لپاره يې کوي او موږ  د زدکړې ثمره  د اسنادو ترلاسه کولو وروسته  د وظيفې موندنې ته وايو، چې غلط تعبير دی!

[/pukhto]